In deze uitgave geeft de auteur een korte beschrijving van drie orgels die de Bavo kent en gekend heeft. Daarbij gaat hij onder meer in op de disposities en op moderniseringen en restauraties die de instrumenten in de loop der tijd hebben ondergaan.

Het Müller-orgel is een van de beeldbepalende elementen in het interieur van de Grote of Sint-Bavokerk te Haarlem. Het imposante instrument, dat voltooid werd in 1738, bedekt vrijwel de gehele westelijke wand van het schip. Het orgel vervult niet alleen een functie bij kerkdiensten, maar wordt ook veelvuldig gebruikt voor concerten. Het bezit een internationale faam.

Sinds 1907 beschikt de kerk naast het Müller-orgel over een tweede, meer bescheiden instrument: het koororgel. Het is van waarschijnlijk Vlaamse makelij en de oudste onderdelen dateren van vóór 1680.

Het Zuider- of Vrouwenorgel van Jan van Covelens uit 1523 heeft dienst gedaan tot 1791. Het werd daarna overgebracht naar de Nieuwe Kerk, waar de Goudse orgelbouwer Hendrik Hermanus Hess gebruik maakte van onderdelen (waaronder veel pijpwerk) voor het nieuwe orgel in deze kerk.