Wie vanuit het koor van de Grote of St.-Bavokerk naar boven kijkt, ziet op ongeveer halve hoogte een vreemde mengelmoes van monsterkoppen, dieren, planten en zelfs een engel gebeeldhouwd in de zwikken van de triforiumgalerij. Deze versieringen dateren van circa 1400 en zijn de oudste sculpturen in de kerk. Wat moeten monsters in de kerk? Gaat het hier om pure versiering of ligt er een symbolische betekenis aan ten grondslag?

In dit boekje betoogt de auteur dat de sculpturen bedoeld zijn de beschouwer bij de les te houden en hem eraan te herinneren dat al zijn doen en laten wordt geobserveerd en beoordeeld.