Artikelen
De vereniging publiceert niet alleen boeken maar ook artikelen. Die zijn te omvangrijk voor opname in de Bavokroniek, en te klein om als boek te worden uitgegeven. Momenteel hebben we een flink aantal artikelen liggen van de hand van Henk Kaan en Koen Vermeij. Ze zijn, met een enkele uitzondering, nog niet eerder gepubliceerd. Deze artikelen kunt u downloaden. Dat kost niets. U kunt ze naar believen op uw scherm lezen of printen, als u liever van papier leest.
De reis van het vrouwenorgel
Het verhaal begint in 1523. De Haarlemse Bavoparochie was in feeststemming. Nog maar net was het vergulde kruis op de toren geplaatst. Na een razendsnelle bouw van maar twee jaar was de toren af, de kerk klaar! Trots alom: een toren van ruim 45 meter vanaf de viering van de kerk reikend tot 76 meter hoogte.
Haarlems Pronkstuk schittert weer!
De Grote of St.-Bavokerk is wereldberoemd, niet in de laatste plaats door het in 1738 opgeleverde orgel. Zo’n pronkstuk vergt uiteraard regelmatig onderhoud. Dit artikel vertelt over het opnieuw bekleden met tinfolie van alle zichtbare pijpen in 2021.
De Bavo als 'schrijn'
De Bavo heeft iets dat andere gotische kerken in de omgeving niet hebben. Dat is het licht dat in de kerk heerst, en de volmaakt-schone leegte van de ruimte. Een beschouwing van Koen Vermeij.
Tuinen in de Bavo
Tuinen in de Bavo? Jazeker, maar denkt u hierbij niet aan grasveldjes. Het woord ‘tuin’ slaat vanouds op de omheining, niet op het ingesloten gebied. Het Duitse ‘Zaun’ staat voor ‘omheining’. Ook het Engelse ‘town’ is verwant.
Pisa aan het Spaarne
Duidelijk te zien als je door de Frankestraat of de Jansstraat in de richting van de Grote Kerk loopt: de toren staat uit het lood, en niet zo’n klein beetje. Over de oorzaak daarvan doen verschillende theorieën de ronde.
Beeldhouwwerk in de Grote- of St.-Bavokerk
De kerk was ooit overdadig getooid met beelden, schilderingen, tapijten, en alles wat kon bijdragen aan de glans en luister van de katholieke eredienst. Toch is er na de reformatie genoeg overgebleven – en vooral ook bijgekomen – om van te genieten. Dit artikel geeft daarvan een indruk.
De Bavotoren
De beroemde toren van onze kerk is, mag je wel zeggen, een toevalstreffer. Als Evert Spoorwater niet gestorven was in 1475, Cornelis de Wael niet in 1505 en Anthonis Keldermans niet in 1512, alle drie voortijdig midden in hun werk, zou de toren van Jacob Symonsz. wel zeker niet nodig geweest zijn. Maar zó is het niet gegaan: lees hier hoe wél!
De engelen in het koor van de Bavo
In het koor stond vroeger het Sacramentshuis, de plaats waarin de geconsacreerde hosties werden bewaard. Het Sacramentshuis is verdwenen, maar niet de acht engelen op de boog waaronder het huis stond. Die engelen zijn nooit gestopt het Heilig Sacrament te loven met hun spreuken. Al wel flink versleten, zijn ze in 1877 door Pierre Cuypers helemaal in het nieuw gestoken. Lees hun geschiedenis!
Het Westvenster
Voor de bouw van het Müller-orgel tegen de westgevel sierde een enorm westvenster de Bavokerk. Vooral ’s middags, als de zon er doorheen begon te schijnen werd her schip gehuld in een sprookjesachtig licht. Dit artikel laat zien hoe het venster eruit zag!
De betonplaat
Vanuit de kerk is het niet te zien, maar tegen de westgevel aan is in 1941 boven het orgel een enorme betonplaat aangebracht. Waar die plaat voor diende leest u in dit artikel!
“This old Bavo Church is like a Cathedral - very, very special!"
Wij Haarlemmers vergeten wel eens wat een topkerk we bezitten in de Oude Bavo op de Grote Markt. Daarom is het leuk de kerk eens te bekijken door de ogen van bezoekers die speciaal naar Haarlem komen om de kerk te zien. In dit geval John en Sheila Barnes uit het Engelse York…..